Gazetede “ABD'de çocuklara ünlü markaların isim olarak verilmesi akımı başladı.” diye bir haber okudum. "Yok artık, daha neler?!.." deyip, şaşkınlıkla okumaya devam ettim. Wall Street Journal gazetesinin Amerikan Sosyal Güvenlik İdaresi verilerine dayanarak verilen habere göre diye devam eden yazıda, kızlar için en gözde isimler arasında, lüks Japon otomobilleri Lexus ve İnfiniti, İtalyan moda markası Armani, Fransız modaevi Chanel, Amerikan lüks mallar zinciri Tiffany ve Fransız kozmetik firması Loreal önde geliyormuş. Erkek çocuklara verilen isimler neymiş biliyor musun? Fransız mücevherci Cartier, Fransız modaevi Dior, Amerikan ayakkabı firması Timberland ve İrlandalı bira üreticisi Guiness veriliyormuş. Vallahi şaka yazmıyorum. Tamamen sahi… Peki neymiş bunun sebebi? Aileler çocuklarına taktıkları ilginç isimlerin statü sembolü olacağını düşündüklerini ya da onlara güç vereceğine inandıklarını söylemişler. İnanlılır gibi değil... Bilakis hayret edilecek şey!
Şimdi, "Ne alaka?" demezsen bana, aklıma ne geldi biliyor musun? Hani eski Türkler zamanında, aileler fikrine itibar ettikleri, hürmet ettikleri büyüklerden isim isterlermiş ya!. Nasıl mı? Dede Korkut Hikayeleri’nden biri olan Dirse Han Oğlu Boğaç Han hikayesini duymadığını sakın söyleme... Hep okuturlar ya Edebiyat derslerinde… Hani hayalimizde canlandırdığımız en davudi sesleriyle, “Dede Korkut gelsin, boy boylasın, soy soylasın bu çocuğa bir ad koysun!” demezler mi? O zamanlar aynı kızılderililerde olduğu gibi, çocuğa isim konması için, çocuğun bir kahramanlık yapması yada bir fark yaratması beklenirmiş. Bayındır Han’ın oğlu, diğer arkadaşları kaçarken, meydan okuyup, boğayı alt edince, Dede Korkut gelmiş meydana... 'Ak Meydanı'nda bu oğlan savaş etmiş, bir boğa öldürmüş. Oğlunun adı Boğaç olsun. Adını ben verdim, yaşını Allah versin.' diyerek, isim koyma merasimini bitirmiş. Keşke şimdi de isimler böyle verilse! Peki ben şimdi durup dururken, Amerika'daki çocuk isimlerinden, nasıl ışınlandım taaaaa Dede Korkut devrine kendi kendime! İnanılır gibi değil... Bilakis hayret edilecek şey!
“Dede Korkut gelsin, boy boylasın, soy soylasın bu çocuğa bir ad koysun!”
YanıtlaSilEskilere götürdünüz yine beni :) Bize de hep bu hikayeyi okuturlardı. Amerikalıların durumu vahim gerçekten. Ama daha vahimi özenti yurdum insanının da bu modaya uyması olur herhalde. Düşünsenize bir; "Kızımın adını Mudurnu, oğlumun adını ise Tansaş koyduk. Çok marjinaliz biz, hahaha!" :)
yurdum malı-türk malı sümerbank desek çaptanmı düşülür acaba,hem zaten oda kapandı tarih oldu değil mi...tamam buldum erkek cocuklarına Beymen(ilk hece türkce,ikinci hece ingilizce) adı global tamamdır:=)))
YanıtlaSilOya şimdi sen yazınca Sümerbank'ı hatırladım. Banka değildi tabii.. Gidip ayakkabı, giysi aldığımız bir yerdi. Çok ucuz mallar satılırdı. Özellikle okul ayakkabı ve önlüklerimizi hep oradan alırdık. Sonra Sümerbank'ın başına gelenler pişmiş tavuğun başına gelmedi tabii..
YanıtlaSilNeyse hoş bir erkek adı bulmuşsun.. Bayıldım:)
Teşekkür ederim.
Evet Mit, nasıl dinlerdik Dede Korkut öykülerini:) Eskiden Yemin ve Öç gibi kitaplar yoktu tabii:)) Bulduğunuz isimlere çok güldüm Mit.
YanıtlaSilTeşekkürler.