Öğlen yemeği için bizim köyün salaş köftecisine gittim. Burger cinsleri neymiş? Memleketimin binbir çeşit köftesine var ya... Of! Bayılırım... Biterim... Düşünsene... Bi yazmaya kalksam memleketimin köfte çeşitlerini... Çiğ köfte, içli köfteden tut da, ıslama köfte, tükürük köftesi, kadın budu köfte, patates köftesi, kasap köftesi, cızbız köfte, salçalı köfte, izmir köftesi, kuru köfte, sarmısaklı köfte, şiş köfte, hamsili köfte, rodos köftesi, rumeli köftesi, terbiyeli köfte, tekirdağ köftesi, inegöl köftesi, akçaabat köftesi diye uzar gider bu liste... Yalanım yok. İştahlı biriyim. Köfte dedin mi aşağı akan dereleri yukarı vurdururum yani öyle söyleyeyim... Köfte yerken sakın görme beni... Şaşkınlıktan ağzın açık kalır billahi... Çünkü köftenin herbi cinsine deli gibi yumulurum... Bugün öyle olmadı işte...
Bugün hava nasıl güzel ve toz pembeydi! Oysa daha dün... Yağmurlu ve griydi... Hayat da meteroloji gibi değil mi? Neyse, felsefeye dalmayayım... Bak şimdi... Köfteciye gitmeye niyetlendim ya... Ofisten güle oynaya çıktım, tamam mı? Ah!.. Rüzgar tatlı sert esmekteydi. Ne gam! Binanın gölgesinden çıkınca, kış güneşinin yumuşacık ısısı tenime bir eros oku gibi değdi. Sevindim. Sahile yürüdüm. Önümde masmavi deniz. Etraf nasıl ıssızdı anlatamam. Kimsesiz... Sessiz... Kollarımı açtım. Havayı coşkuyla kucakladım. Sonraaa... Eğildim. Taş ve midye topladım.. Ceketimin iki cebini tıka basa doldurdum. Nedense o anda aklıma Cha Bella adlı şarkı geldi. Gülümsedim. Özgürlüğü iliklerime kadar hissettim. Bu his ne kıymetliydi. Şarkıyı ıslıkla çalmaya başadım. Hoşuma gitti. Saçlarımı müziğin ritminde sallayarak kıyı kıyı yürürken, cebimdeki taşları teker teker denize geri attım. İnsanın yalnız ve özgür yürümesi ne şahane bir şeydi. Hey, bi dakika... Ben köftecide olanı biteni anlatacaktım. Sen ömründe hiç tat körlüğü diye bir şey duymuş muydun? Yeminle ben bilmiyordum... Du bi... Anlatacağım... Dildeki reseptörler nasıl iştahla ilgililer vallahi anlatacağım... İyi ama... Konuyu dağıttım... Gene daldan dala atladım... Zamanın doldu.. Müşterime gitmeliyim. Eyvah!.. Kahve molam bitti.
Ufff bayilirim Kofteye.. Hele de bizim memleketin Izmit 'in ya da hemen komsumuz Adapazarinin koftecileri bir baskadir.. Yaninda bir de bol sirkeli, bol zeytinyagli bir piyaz oldu mu tadina doyulmaz! Simdi nasil da canim cekti.. Su reseptorler konusunu da cok merak ettik, merakla bekliyoruz !
YanıtlaSilValla köfeye ben de bayılırım:) Hele zeytinyağlı piyaz yanındaysa:))
YanıtlaSilHımm.. Reseptörler vaziyeti çok mühim.. Şimdi anlatırdım anlatmasına ama saatın tiktakları çabucak ilerledi, saat gece yarısını geçti.
Hemen uyumalı, rüyalar alemime dalmalıyım:) Du bakalım...
Bursa'nin İnegol Koftesi..ama illa ki herkesin annesinin yaptigi kofte gibisi yoktur(Zuleyha )
YanıtlaSil