İstanbul Film Festivali Bana Armağan!

Sinemayı hep sevdim. Çocukluğumda taşındığımız evin açık hava sinemasına çıkıntılı bir balkonu vardı. Balkon adeta bir locaydı. Allahım, bu balkon resmen bana bir kıyaktı! Bayılırdım film seyretmeye. Gözlerim çok bozuktu. Tam beş numara. Annem her gece aynı filmi seyretmeme çok kızardı. Ben uyuyormuş gibi yapardım. Sonra gizlice kaçar, balkonun kuytu bir köşesinden filmin içine akardım.

İki yıldır Tersninja müdavimiyim. Tersninja yazarlarından Numan Serteli’nin İstanbul Film Festivali ile ilgili serüvenlerini ve çaktırmadan cümlelerinin arasına serpiştirdiği eleştirilerini keyifle okurum. Madem sinema severim. Hayatımda bir kez olsun sinema festivaline gitmeliydim öyle değil mi? İşte geçen yıl ben de heves ettim. Köyümden kalkıp 28. Film Festivali için İstanbul'a gittim.

İnsanların sinemaya gitmelerinin farklı farklı sebepleri vardır. Ben sinemaya büyülenmek için giderim. Aynı bir çocuk gibi... Hayret etmek için giderim... Yaşım gereği hayatın insanın karşısına türlü beklenmedik çaparizleri her an çıkarabileceğini defalarca tecrübe eden biriyim. Belki daha çok bu nedenlerden, küçüklüğümde şarkıcı Şenay'ın söylediği gibi, bari iyi günlerde "Hayat bayram olsa" diyenlerdenim. İrili ufaklı her şeyi abartıp şenlik havasına sokmayı zaten öteden beri severim. Baktım bu yıl 3 ile 18 Nisan arasında 29. İstanbul Film Festivali yapılacak. Ben festivale gitmeye de alıştım ya bir kez. Geçen yıl hoşuma gitmişti. Kendi kendimi şımartmak ya da ödüllendirmek gibi bir his vermişti. O kadar sinema severin aynı duygularla bir araya gelmesi, sinemanın festival atmosferinde seyredilmesi içimde uyuklamakta olan nasıl desem uygarlık hissini depreştirmişti. Baktım Nisan ayındaki programıma… Aaaa! O ne? İstanbul Film Festivali gene benim doğum günü haftama denk gelmiyor mu? Geliyor! Sana bir şey söyleyeyim mi? İstanbul Film Festivali var ya bana armağan yeminle… Müthiş bir lütüf, şahane bir kıyak vaziyeti bu! (- gördüğün gibi abartırım böyle... olayları kendime mal ederim güzelce... inanırım sonra kendi kurduğum senaryoya biliyor musun? yaa... böyle biriyim işte- ) Benim için yapılan bir şenlik! Heyy! Üstelik programımda bir tek bu gün rahat görünüyor... Nisan ayında leyleği havada görmüşüm gibi bir durumum var. Tüm seyahatler aynı aya sığar mı? Sığıyormuş demek ki... Hemen doğum günüme üç bilet aldım biletix’den… Kısmetse, üç filme arka arkaya gidecem… Ver elini Beyoğlu… Ve doğum günüme denk gelen festival filmleri… Ne yani, doğum günüm şerefine düzenlenen festivale katılmayayım mı şimdi? Aaa! Aklından bile geçirme… Benim için o kadar uğraşmışlar... Çok ayıp olur yetkililere inan ki!