Bir Zamanlar Batıda Ve Masumiyet

Bugün işlerim çok yoğundu.  Baktım sonu yok işin gücün... Parmaklarımın ucuna basa basa, ofistekilere farkettirmeden, erkenden eve kaçtım. Bilgisayarımın ekranında indirilmiş ve beni bekleyen Bir Zamanlar Batı'da adlı film vardı. Bir kovboy filmi izlemeyeli yıllar olmuştu sanki. 1968 yapımı bu film gelmiş geçmiş en iyi ilk 20 filmden biriydi. Çok eskiden seyretmiştim, şimdi tekrar seyretmek istemiştim. Özellikle ağız mızıkasının, insanda tuhaf bir ürperti uyandıran müziği eşliğinde, filmi seyretmeye başladım.. Samimiyetime inan gerçekten çok heves etmiştim. Hiperaktiv bünyeme o kadar ağır geldi ki bu film, itiraf ediyorum, seyrederken sigara böreği sardım akşam yemeği için!.. Hareketli filmlere ne kadar alışmışım... Bir zamanlar sabırla, hayranlıkla seyrettiğim filmleri artık seyretmeye tahammül edemiyorum  öyle mi? Hayret! Film eşliğinde sardığım sigara börekleri nasıl lezzetli ve çıtır çıtır oldular anlatamam. Filmin ağırlığında, müziklerinin tınılarında farklı ne yaptım ki acaba?

Of, ben bu gelmiş geçmiş en iyi filmlerden biri olan Bir Zamanlar Batıda filmini seyrederken, sigara böreği sardım ya, kendime ne diyeyim? Gerçekten üzgünüm! Çok üzgünüm! Hele Henry Fonda, Charles Bronson ve Claudia Cardinale başrolde oynuyorken... Hele filmin senaristlerinden biri Paris'te Tango, Son İmparator, Çölde Çay, Küçük Buda filmlerinin hem senaristi hem yönetmeni olan Bernardo Bertolucci' iken...  Of, ben kendime ne diyim? Ne diyeyim? Üzgünüm! Ama gerçekten o kadar ağırdı ki film...

Bak şimdi... Charles Bronson yani filmdeki adıyla Harmonica bir şey söylüyor misal, karşısında diyelim ki Claudia Cardinale yani Jill var... Allahım yüzlere o kadar uzun zumlanıp kalıyor ki kameraman... İnan arada üç börek sarıyordum... Vallahi masumum! Yoksa sinema tarihine hele böyle eski ve değerli filmlerine, oyuncularına , senarist ve yönetmenlerine hatta uzun zumlayan kameramanına bile hastayımdır. O kadar yani okadar!

Bu anlattıklarım aramızda kalsın olur mu,lütfen? Ama ben masumum gerçekten!