Hayaller kuran birinin en büyük yardımcısı sessizliktir... Bir dostun sıcaklığına ihtiyaç duyuncaya değin sessizliğe sığın. Yalnızlığı sessizlikte bulacaksın, kendini de yalnızlıkta... İnsan kendini dinlemeyi öğrenmeli.
Asıl kötü olan, çarelerin bir adım uzağında olup da kendini çaresiz sanmaktır, çünkü insan soluk aldıkça çare vardır. Anlıyor musun?
Ah, onun gözlerindeki aydınlığın yıldızları bıkmıyor gönlümün gecesine kaymaktan. Ki ben korkak bir tavşan olup titriyorum o gözlere takıldıkça. Tüm bildiklerimden farklı bir sevgi var içimde. Nasıl anlatmalı? Cam bir sevgi bu. Evet, cam bir sevgi. Sanki her an kırılıverecek. Ölesiye dikkat etmeli onu taşırken, ama çok da güzel böyle bir sorumluluk. Öyle ki, neredeyse 'cam sevgiyi taşımadıkça insan insan olamaz' diyesim geliyor.
Bu yazıya yaptığım yorum ulaşmamış ne yazık ki... Çok teşekkürler sevgili Vildan, onur verdiniz...
YanıtlaSil