Kahve Molası - En Son Saçmalama Hakkını Ne Zaman Kullandın?

Az önce Outlet'teki kafeye girdim. Sabahtan beri  arazideyim. Dondum dondum. Allahım ne soğuk! Ne yalan söyleyeyim üşümeyi severim. Sıcakta terleyeceğime, soğukta tirtir titreyebilirim. Gerçekten titrerim biliyor musun? Ben önce burnu üşüyenlerdenim. Sonra çenem zangırdamaya başlar. Ben bu soğukta  ne yaptım biliyor musun? Nasıl anlatacağımı bilemiyorum. Önce şuna cevap ver lütfen... Herkesin saçmalama hakkı yok mudur sence? Vardır! Eminim. Saçmalamakta her insanın hakkıdır.  Vallahi organize işlerimden biri değildi. Rast geldi.  Ben de değerlendirdim.  Bak şimdi.. Arabamı park etmiştim. Mola verip bir kahve içmeye karar vermiştim. Kafeye doğru yürümeye başladım. Ne yazık ki aklım  daima havalarda olduğu için benim... Bastığım yere dikkat etmeyen bir bünyeye sahibim. Başımda şapkam yağmur altında yürüyordum  tamam mı? Tam yürürken yürürken... Efendime söyleyeyim... Ayağımın altında "Cuuup" diye bir efekt duymadım mı birden?  Bu durumda otomatikman durduğumu tahmin edersin değil mi? Baktım. Outlet'in bozulan kaldırımlarındaki su birikintilerinin içine dalmışım. Bir ayağım suyun içinde diğeri havada... Öylece bir süre kalakaldım. Sonraaa... İşte sonraaa.. Yüzüme muzipçe bir gülümseme yerleşti kendiliğinden... Ne var? Hiç kaçırır mıyım bu durumu? Saçmalama hakkımı kullandım hemen. Diğer ayağımla da  "cuuuup!" diye suya bastım. Bayıldım! Çocukluğumdan beri severim  suya basmayı... Olduğum yerde ayaklarımla "cuup... cuup... cuupp!" diye daldım daldım çıktım suya. Ne oldu bu durumda? Zaten bugün  bol paçalı kotumu giymiştim. Bütün paçalarım suyu çekti. Aldırmadım. Ben hazır batırmışken kendimi, kafeye kadar yolda önüme çıkan tüm su birikintilerine cuup cuup diye girdim çıktım. Kendi kendime oynuyorum ya gene... Yüreğim kırlangıç kanadı gibi çırpınmaya başladı sevincinden. Pantolonum dizlerime kadar su çekene kadar dolandım. Kafeye girdiğimde paçalarımdan bu nedenle sular akıyordu işte... Of! Üşüdüm... Çok üşüdüm... Önce burnum üşüdü. Sonra çenem zangırdamaya başladı tabii. Paçamdan sular aka aka kafeye girdim. Çenem zangırdarken konuşmayı çok severim. "Vavaavaaaanaaa viiviivviiirrrr kaaaavveeevveeeee! Vvvvaaaaceeeeeleeee!" diyebildim. Devam edemedim. Yemek istediğim pastayı ancak  titreyen  parmağımla  işaretledim. Şıpır şıpır paçalarım ve zagır zandır çenemle bir koltuğa kendimi zor attım. Üşenmedim. Bak ne haldeyim diye olanları şimdi sana anlattım. Tamam. Farkındayım. Saçmaladım. Ama inan organize saçmalamalarımdan biri değildi. Bilirsin bile isteye saçmalamalarım da vardır hani... Bu kez tamamen denk geldi. Bilmiyorum, anlatabildim mi?  Ne var? Bugün gene saçmalama hakkımı kullandım. Sen hatırlıyor musun? En son ne zaman suya ayaklarınla "cuuup... cuuup!" diye basmıştın? Hey! Kahve molam bitti. İşe dönmeliyim.  Az sonra dışarıya çıkacağım ya... Ben bu kafayla... Gene sulara basarsam? Eyvahhh!