Kahve Molası - Acılı Ekşili Çorba İçince...

"Ben buradayım ey okuyucu, peki sen neredesin?" der ya Oğuz Atay..  Aynı duygularla yazıyorum sana bu mektubu ey okur. Ben buradayım. Kimbilir sen nerelerdesin? Ben İstanbul'dayım.  Öğlene doğru geldim. Bir iş görüşmem vardı. Mutlu sonuçlandı. Sevinçliyim. Şimdi ödül zamanım. Yemek yemeliyim. Değişiklik olsun istedim. Az sonra Çin usulü acılı ekşili çorbamı içeceğim. Dışarda kendini özleten  ilkbahar güneşi, saçlarımı hafif hafif uçuşturan tatlı bir esinti var. Hava tam benlik. Sevdim. Hımm! Ayıptır söylemesi, çorbamı şimdi içtim bitirdim.Tam kıvamındaydı. Fevkaladenin fevkindeydi tadı. Acılı, ekşili...  Çok acıkmıştım. Nasıl çala kaşık yedim anlatamam sana. Bayıldım. Bayıldım. Şimdi var ya... Üzerine afiyet fena halde uyku bastırdı beni... Aaa! Uyacak mıyım ne? İnanamıyorum kendime! Her öğlen uyumak zorundamıyım ben? Çocukluktan kalma bir alışkanlık bu.  İyi ama kaç yaşıma geldim. Olmaz ki böyle! Misafir gelse eve, gene farketmiyor biliyor musun? Gözlerimi kapatıp, bir kaç dakika bile olsa dalıyorum. Gündüz  yemekten sonra gözlerimi kapatmalıyım yani illa. Rüyalar alemine dalmalıyım yani, anlatabiliyor  muyum? İyi ama.. Şimdi... Burada... Yalnız başıma... Allahım sen akıl fikir ver bana! Hem İstanbul Film Festivali biletlerimi satın almıştım. Hangi filmlere gideceğimi anlatacaktım sana... Of! Ama yapamayacağım. Ne tuhaf huylarım var benim? Yok açamıyorum gözlerimi. Şuraya kıvrılıp uyuyacağım şimdi... Bekle beni olur mu? Bekle.. İnan bana az sonra döneceğim.... Döneeeceeeğiiiimmmm....  Bekleeeeeeeeeeeeeeeertghjkhjklçş.