25 Mayıs 2011 Çarşamba

Mutluluk Nedir?

Geçtiğimiz pazar günü sona eren 3. Kocaeli Kitap Fuarı'nın sahaflar bölümünde epeyce vakit geçirmiştim. Tanesi bir liradan pek çok Zagor çizgi romanı satın aldım. Bir kısmını eve götürmüş, bir kaç tanesini de ofiste bırakmıştım. Yarım saate kadar spora gideceğim. Şimdi biraz vaktim var. Bu arada kitap okuyayım istedim. Ofise getirdiğim Zagor maceralarından birini az önce elime aldım. Allahım! Gözlerime inanamadım.  Hani yukarıdaki karede Zagor "Hayal görüyorum." diyor ya... Halimi hiç anlatmayayım. Zagor'un bu karedeki yüz mimiklerine bak, yeminle aynı vaziyetteyim. Neden biliyor musun? Dur acele etme, anlatacağım. Müsaade et... Az biraz kendime geleyim. Bak şimdi...  Çabuk tarafından ön yazıya şööyle bir göz gezdirdim. "Çok şükür, çok şükür bu günü de gördüm... Ölsem gam yemem gayrının resmini yapabilir misin üstat?"  Abidin Dino; Nazım'a mutluluğun resmini nasıl çizdi bilemeyiz ama, Zagorseverler için mutluluğun resmi, elinizde tuttuğunuz 12. sayının kabı olsa gerek. Nihayet bu sayıyla bir İtalyan çizgi romanı, Türkiye'de ilk defa orijinalinde olduğu gibi renkli olarak yayınlanıyor. Böylece İtalya'daki sonu çift sayıyla biten sayıların renkli yayınlanması geleneği, artık ülkemizde de başlamış oluyor. Fiyat farkının olmaması da cabası." Yazı devam ediyor etmesine ama benim şimdi acilen ofisten çıkmam gerekiyor. Bu yazıyı kim yazmış biliyor musun? Bir İzmit'li. Lami Tiryaki. Elimdeki kitaba hayal görüyormuş gibi baktım. Düşünebiliyor musun elimdeki kitap Türkiye'de ilk kez yayınlanan renkli Zagor macerası. Ne hoş değil mi? Şöyle bir dalgalandırdım sayfalarını... İnanamıyorum? Sevdiğim herkes var bu macerada... Tonka, Dörtgöz... Allahım, Fitzy var! Sevgili Koca Fitzy! Hem de kazık kadar  Zagor'a çocukluğunda olduğu gibi "Pat!" diye sesleniyor... Zagor'un annesi, babası bile var. Dayanamadım. Hemen son sayfasına baktım... Heyyy! Tek kitaplık macera.. Şahane... "Sürecek" yazmıyor... "Bu maceranın sonu" diye yazıyor. Demek ki bu kitap bana, heyecanımın tavana vurduğu yerde, yarım kalmış macera acısı hissettirmeyecek. Heyy! Çok mutluyum! Çoook! Mutluluk nedir diye sorarlar ya bazen... Mutluluk, sevdiğin çizgi romanı eline aldığında, sürprizlerle karşılaşıp hayal görüyormuş gibi hissetmek! Üzgünüm ama şimdi hemen spora yetişmem gerek!

7 yorum:

  1. :) Bu bloga ne zaman gelsem benzer bir gülümseme oluyor yüzümde. Anlattıklarını, tanıttıklarını okumadan geçmek istemiyorum hiç. Teşekkürler paylaşımların için ;)

    YanıtlaSil
  2. :)) Ne hoş bir yorum BuRcU... Eğer dediğiniz gibi bir gülümseme oluşturabiliyorsam yüzünüzde, ne mutlu bana öyleyse:) Sağolun!

    YanıtlaSil
  3. seni çok iyi anlıyorum. bende de 1910 basım almanca faust kitabı var. istiklal'de ikinci el kitap satan bir yerden almıştım 12 liraya almıştım. biraz yıpranmış ama hala iş görüyor.

    YanıtlaSil
  4. Selam ry, müşterek hisleri öğrenmek sevindiriyor beni. Teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  5. yazınızı okurken kalbim hızlı hızlı atmaya başladı,içimi bir mutluluk kapladı ki sormayın gitsin. :)

    YanıtlaSil
  6. Kara Kitap, gerçek mi yazdıklarınız? Mutluluk uzaklarda değil demek ki:))Negzel pembe!

    YanıtlaSil
  7. yaza girerken baltaları hazırlamak geldi içimden..:))

    YanıtlaSil