Bil Bakalım Ben Ne Yaptım?

 

Bil bakalım ben  ne yaptım? Bugün... Hem de tüm gün... İşim ofiste değil arazideydi tamam mı? Akşam üzeri ofise yorgun dönmüştüm.  Arabamı park edip indim. Kapılarını kilitledim.  Allahım! Sonra ne yaptım biliyor musun? Ben var ya.. Ofise değil denize doğru yürüdüm. Hava nasıl soğuktu anlatamam... Buz!.. Buz!..  Hem yürüyor, hem "Niye işe gitmiyorum? Ben bunu niye yapıyorum?" diye aklımdan geçiriyordum. Oldukça tuhaftı durumum... Tam deniz kenarına gelinceee.. Uzaktan kumandayla basılmış gibi düğmeme... Zıp diye birdenbire durdum. Kendime mukayyet olamıyordum. Adeta bir robot gibi davranıyordum. Hoop, sanki bir reverans yapar gibi  yere doğru eğildim. Ayakkabılarımın bağlarını çözdüm. Ayakkabılarımla, çoraplarımı çıkardım. Pantolonumun paçalarını katladım. Doğruldum. Yürümeye başladım. Peki nereye yürüyordum bil bakalım? Ben var ya... İskelenin ucuna  doğru yürüyordum... Soğuk mu? Yooo... Ne yalan söyleyeyim, soğuğu filan hissetmiyordum. Üzgün değildim. Gene de bu soğukta bu halim kendime bile normal gelmedi... "Yoksa ben intihar mı edeceğim?" diye aklımdan geçirdim. Bu düşünceye hiiçç  takılmadım. Parmaklarımın ucunu "Cup!" diye denize daldırdım. Nanananooommm!... İşte o anda anladım. "Cemreee!...  Bugün suya cemre mi düştü yoksa?" diye bağırdım. Ben var ya...  Cemre suya düşünce, hava soğuk filan demem, ayaklarımı denize sokarım illa...  Düşünsene... Cemre suya düşünce, dolaşmaz mı yeryüzünün bütün sularını, okyanuslarını, nehirlerini, derelerini sence?  Dolaşır elbette... Biyoloji dersinde ne öğrenmiştik?  Bilirsin, hani vücudumuzun dörtte üçü  sudur ya... Parmaklarımın ucu dokunur dokunmaz cemre düşmüş deniz suyuna... Bir cemre geçiverir cemre düşmüş deniz suyundan parmağımın ucuna.. Ordan da  hemen geçer vücuduma... Ah!.. Bak şimdi...  Cemre artık bende dolaşmaya başlar. Ne güzel değil mi?!.. Bilirim... Başka bir denizde... Okyanusta... Mesela Afrika'da, Küba'da, Hindistan'da, Avusturalya'da, ya da ne bileyim Antartika'da...  O kıyılarda... Cemre düştü diye,  ayağını denize sokan benim gibi biri vardır  illa, öyle değil mi?  Biliyorum varlar. Ne vakit ayağımı soksam cemre düşmüş suya... Bir an gözlerimi kaparım. Zencisi, beyazı, müslümanı, yahudisi, urumu... İsporcusu, ihtiyarı, veremi... Kiminin saçı uçar... Kiminin eteği... Yüreğimde hissederim herbirini. Senede bir kere yaparım ben bunu. Bu benim kendi kendime oynadığım cemre törenim. Hayat dediğin nedir ki? Hayat bana göre tekrarlanan küçük törenlerin bileşkesi.. Heey! Bir dakika... Ayağımı cemre düşmüş suya sokunca... Sence o insanlar da beni hissetmişler midir acaba?  Aaaa! Kelebek etkisi dedikleri bu muydu yoksa:)