Kahve Molası - Dizelerle Başımı Alıp Gidesim Vardı..

bu sabah benim gidesim vardı.. gün doğmadan.. deniz daha bembeyazken yola çıkasım vardı.. kürekleri tutmanın şehveti avuçlarımda.. içimde bir iş görmenin saadeti.. orhan veli'nin şiirindeki gibi.. gidecektim.. gidecektim ırıpların çalkantısında.. alıp başımı gidesim vardı.. denizden yeni çıkmış ağların kokusunda.. şu ada senin, bu ada benim.. yelkovan kuşlarının peşi sıra.. balıklar çıkacaktı yoluma karşıcı.. sevinecektim..  ağları silkeledikçe.. deniz gelecekti elime pul pul.. ruhları sustuğu vakit martıların, kayalıklardaki mezarlarında.. birden.. bir kıyamet kopacaktı ufuklarda.. denizkızları mı dersin.. bayramlar seyranlar mı dersin.. şenlikler.. cümbüşler mi.. gelin alayları, teller duvaklar, donanmalar mı.. heeey.. ne duruyorsun be, at kendini denize, diyecektim... geride bekleyenim varmış, aldırmayacaktım.. bakacaktım her yerde hürriyet.. yelken olacaktım.. kürek olacaktım.. dümen olacaktım.. balık olacaktım.. su olacaktım.. gidecektim gidebildiğim yere.. orhan veli'nin ruhuna rahmet.. deli edecekti bu dünya beni.. bin hüzünlü hazlardan birini hissedecektim belki.. umrumda olmayacaktı.. ayağım yerden kesilecek.. uçmaya başlayacaktım.. yahya kemal'e sevgimi gönderecektim.. yıldızlar ülkesinde açıldıkça yükseğe.. başlayacaktı hayal ettiğim aşem görünmeye.. madem öyle diyordu  şair.. şair sözü benim için her daim hakikattir.. madem.. bir ruhu besleyen hava yalnız yukardadır.. hulyayı daima uçuran duygulardadır.. yalnız o katta mümkün olur daimi uçuş.. her hamlesiyle ruhum, o çelikten kuş, gibi olacaktı belki..  ufuklarda bir dakika görünmeden kara.. hür gökte, hür denizde, hür ufuklara uçacaktım.. sonra mehmet doğan'ın şiirindeki gibi.. şiir yazmak gibi bir şey olacaktı bu gidişim.. gerçekten güzel olduğuna inandığım bir şiiri bitirmiş gibi.. içim içime sığmayacaktı.. yok..  şimdi daha fazla uçmadan yere inme vakti.. içimdeki saat gibi tıkır tıkır işleyen vasıtama binip.. işe girişmem gerek.. çünkü.... kahve molam bitti.