Taşı delip çıkan çiçekler taşla hesaplaşır.
Taş durdurur. Çiçek yürür.
Aslında uzun düşmanlıklar da bir sadakat meselesidir.
Aslında uzun düşmanlıklar da bir sadakat meselesidir.
Yani çiçek de taş da birbirini bilir.
Ama esas mesele yoldan geçen birinin yani öylesine geçiverirken çiçeği öylesine koparıverme ihtimalidir.
Taştan çıkan çiçeğin göze aldığı asıl budur.
Yazı-Ece Temelkuran
Fotoğraf-Numan Serteli
ne zamandır okuyamamıştım, dolu birikmiş :)
YanıtlaSilNe enteresandır ki; koparan da sevdiği(!) için koparır çiçeği.
YanıtlaSilHer çiçek koparılmamalı.. Her çiçek de koklnmamalı..
YanıtlaSilsüper! ama geride kalan taşı da düşünmek lazım, o da kaybedendir tıpkı koparılan/cak çiçek gibi...
YanıtlaSilBu tür yaşam formlarına hayranım. Ne çok şey anlatırlar.. Aslolan yaşamdır. Bir tutam toprak, biraz hava ve bir kaç damla su için verilen savaştır. Nasıl olur da saygı duyulmaz; yok etmeyi hem de amaçsızca alışkanlık haline getirenlerce.. Kısacası yaşam kutsaldır. En az bizimki kadar..
YanıtlaSilBuket, okullar açıldı tabii:) İşin çoktur.
YanıtlaSilBoşver sen beni.. Abartırım bilirsin. Yazarım da yazarım:) Ne denk gelirsen okursun olur biter:)
Sağolasın.
Sormayın Two, haklısınız:)
YanıtlaSilProfösör, bazan acaba bazı çiçekler koparılmayı bekliyorlar mıdır diye düşünüyorum. Bu kez demesinler bak diğerlerini kopardılar, beni beğenmediler diye.. Of, hassas olmak ne zor:)
YanıtlaSilHerbiRenk, herkes haklı galiba. Kimdi giden,kimdi kalan, giden mi suçludur her zaman, diyorsunuz:) Ne zaman başlar ayrılıklar, dostluklar biter ne zaman? Hımm... Acaba çiçek koparıldığı zaman mı biter:)
YanıtlaSilBegonvilli Ev, bazan bir fotoğraf karesi ne çok şey anlatır değil mi? Bu fotoğraf üzerine o kadar çok yazı yazılabilir ki. Biri Ece Temelkuran'ın bu cümlelerine çok denk düştü bence. Çok uydu ikisi...
YanıtlaSilSizlerin yorumularınız da ayrı ayrı hikaye olmuş.
Ne hoş! Sağolun.