Füruzan - Parasız Yatılı Adlı Kitabındaki Öykülerin Son Cümleleri

Sabah Eskimişliğin
Caddeler kalabalıklaşıyor, peki yaz geldiğinde gene eski mi olacağız böyle...

Özgürlük Atları

Gidiyor musunuz? Güle güle. Kapıyı iyice kapatın. Sizden üşüdüm...

Münip Bey'in Günlüğü

25 Nisan. Güneşli bir hava. Ama neye yarar?

Taşralı

Hemen bir kekik kokusu uydurdum uzaktan gelen. Sonra da ağlayacağım.

Piyano Çalabilmek

- Sen de beni sevmiyorsun, dedi annem, ben talihsiz bir kadınım.

Nehir

Taa ötelerde, dağ kitlelerinin orada soğukları kuzeye götüren bulutlar geçiyordu.

 

Su Ustası Miraç

Hanım arayı geçti. Oymalı tahta kapıyı kapadı.

İskele Parklarında

Hava, ne de olsa serinliyordu gün batarken. Genç kadının dediği gibi, ağustosun on beşi yazsa onbeşi kıştı.

Edirne Köprüleri

Şimdi gülüyordu. Gülmesi duyarlığını, gerçekliğini kazanmıştı. 

 

Parasız Yatılı

Çocuk, dönemeçte arkasına baktı. Dış kapıda annesi yağmurun altında gülümseyerek duruyordu.

Yaz Geldi 

Akşamsefalarının kokusu öylesine yoğunlaşmıştı ki, sıcak daha artıyordu gün geceye geçerken.

Haraç

Lodos ince bir yele dönmüştü dışarıda...