Bu fotoğrafları ilk gördüğümde çarpıldım diyebilirim. Gözlerime inanamadım. Evet, evet... Gözlerime inanamadım da şaşırdım kaldım. Yoo... Sadece şaşırmakla kalsam neyse ayrıca hayretler içinde kaldım iyi mi? Hayretler içinde kalınca, bu sefer gözlerimi öyle bir açmışım ki gözbebeklerim yerlerinden fırlayacak sandım.. Hatta kalakaldım.. Donakaldım.. Ve şaşakaldım tabii ki.. Yoksa olduğum yere yapışıp mı kalmıştım? Bilmiyorum. Şimdi biraz karıştım! Niye mi? Çünkü bu fotoğraflar Travis Louie'nin çizdiği tiplemelerdi. İyi ama... Olamaz! Bak bir şey itiraf edeceğim. Bunlar var ya esas benim rüyalarımın tiplemeleri... Tamam.. Elimden gelmiyor. Tanrı benden esirgemiş ne yazık ki çizim yeteneğini. Ama çizgilerin büyüsüne kapılıp rüya gören ya da hayal kuran bir ruhla ödüllendirmiş... Hayal kurup rüya görmek kötü bir şey değil ki. İyi de Travis Louie ile aynı rüyaları nasıl görebiliriz peki? Ben becerip çizemedim, o yetenekli biri olunca benden önce çizdi demek ki! Ne diyeceğimi bilemiyorum! Yoksa Travis Louie benim ruh ikizim mi?
çok etkileyici..
YanıtlaSil:)vildan sen böyle yazınca..bir de resimlere bakınca ne düşündüm biliyormusun..yoksa beni de bu tiplemelerden gibi mi görüyorsun..yada acaba nasıl görüyorsun :))))
YanıtlaSilöptüm.
Belki resim çizemeyebilirsin ama, anlatımların ve tasfirin resimin bile anlatamadığı ruhsal gizemi de anlatabilecek yeteneğin var senin. Osmanlıda resim bir nevi yasaklar sınıfına girmekteydi. O zaman ilmi kıyafe diye bir ilm vardı. İnsanların vesikalğk resimlerinden bile o kişi hakkında detaylı fikirler ve bilgiler içeriyodu.
YanıtlaSil